ada org datang la..wat kopi bujang..sila minum2 dulu

hit counter

Perjalan Cinta Kami

Daisypath Anniversary tickers

::Perkembangan Permata Hati Kami::

Lilypie - Personal pictureLilypie Third Birthday tickers

Sila Klik Laju2 Ye ehik! :)

Search This Blog

Monday, 25 January 2010

membesar tanpa rasa ragu


halauuuuuuuu...apa habaq??? kawan2..saya nk cterlah serbe sedikit tentang anak kesayangan kami tu..hehe sb kat sini sy cter sikit2 je tentang bby sy tu.dan hari ni rasa nk cterkan pada kawan2 sepanjang sy menjadi ibu kepada dania(tu nama anak saya).hehehe..mmng cukup byk pengalaman yg sy dpt dr dia lahir smpi la skrng dia sudah pn berusia 4bulan.besar dh anak ibu ni ye.hehe.dugaan yg menimpa diri sy dan husben mmng cukup mmbuatkan diri kami lebih dewasa utk kenal asam garam bila menjadi ibu bapa.dlm gembira ada sengsaranya tau.dlm sengsara ada hikmahnya.bila pikir2 kan dlm2 kan sy rasa x caye je sy dh ada anak tau.masa tu terlalu panatas bg sy.
bulan yg pertama saya lalui saat yg paling sukar utk menjd seorg ibu.dlm masa sama sy kene berpantang..makkk aiii mmng rumit.dh la time raya.fuhhh nguji sungguh nafsu nk mkn lomang n ketupat.soal kata boleh bohong soal rasa xboleh bohong harharharhar..bila tgk rendang mak.tp apa kan daya menu sy hari2 just ikan bakar cicah lada hitam.benda kuah TIDAK BOLEH di makan.org tua2 kata nnt air byk dlm badan.xelok.nk xnak kene la ikut.mcm2 pantang larang yg kene sy ikut tau.setiap hari sy mengitung hari hbs pantang.bab  jaga ank pn 1 hal gak.ssh ssh.apa pn kene gak wat.nk lari jauh2 tu anak kita.hehe ada hati ke nk larikkk.no la..tu gurauan je..sejak dia dlm perut lg smpi la dh kuar ni..jasad dia sudah pn bersatu padu dgn diri dan hidup sy.(wah ayat..leh x guna cm tu?).ibarat klu dia xda tu musnah la hidup sy agaknya..fuh xhengat.hiks.
sy berpegang pd sabar lah sy berjaya mengharungi masa2 perit tu..klu x..heheh leh gila meroyan tuu.takottt xmo la jd cm tu..simpang siol tau.
meh sy nk cter antara ragam yg sy lalui:
 
new born.masa ni tdo je dia tau..nangis pn ssh nk dengar.berak pn ekkkk kit je.pastu tdo lik.erm nk di jadikan cter mmng dia ni kuat tdo.lahir pn mlm.keuar2 je hisap jari hehehheeh cup cup cup bunyi nye.masa tu rasa terharu n sedih dlm kegembiraan.

 

a..ha...ni lah dia penangan yg harus di terima dengan budak kecik yg xnk susu ibunya..kan dh kene duk dlm balang yg panas tu.kuning nya agak teruk..sb tu la kene tahan wad.benci duk wad..xsuka...xsuke..dh la nk dekat2 raye dh.sedih tau.org sebuk nk raya kite???duk spital.sob..sob.. :-( dania dr lahir jenuh dh sy, misi kat spital, dan mak sy sndr duk tenyeh p****g n*n*n sy dlm mulut dia..apa dia wat???nk tau?huh haram nk isap.yg ni pn sy cukup sdh..dr dlm perut lg sy terbayang2 dia nyusu kat sy.nmpk nya harapan hanya tingai harapan. :-(
 

mmng agak sukar kehidupan dia dlm pantang.sy kesian.tp apa kan daya dia yg nk cm tu.so trima la.bila dh kene perah ni susu kurang kit khasiatnya.bg sy la.sb dania sll di serang kebung perut.sdh sy tgk dia.hari2 sakit.bayangkan la di awal kelahiranya dia akan minum susu 1jam sekali.mana la smpat susu tu nk ada dalam masa singkat.nk perah tu pn satu hal gak.fuh loteh mokcik.tp sy tetap usaha utk bg dia nyusu susu sy.nmpknya hanya berhasil dlm masa 60hari saja.pic tu plak..alamak botak sudah...heheheh majlis cukur jambul.hehe x byk pic sb sbuk.ramai tetamu.cm laki kan..?masa ni 36hari umo dia.

ha..tu dia...ni dh masuk 2 bulan,,masa ni kami melayari kehidupan bertiga tanpa tangan mak lg.hehehe mmng agak mendebarkan.sy perlu lebih byk belajar dan memahami si kecik ni.sudah 2 bulan stil lg masalah kembung tu melanda.sukar mencari susu yg sesuai.mula2 duct lady than munurut pakar ibu2 hehe pakar kew???xkesah la..janji namanya ibu.minta sy cube susu anmum.bila try dia ok.alhamdulillah..
 
tp apa kan daya ku sangka terik smpi ke petang rupanya hujan dia separuh masa**** (eh yeke ayat aku tu) hahahahahah xkesah la ..ape2 jela..nk tau apa jd lg???erm dania ssh nk berak sendiri lak masa 3 bulan..tu la rupa dia 3 bulan..sian dia.setelah membuat mesyuarat tergempar oleh ahli kuarga sy ter terdiri drpd sy (of course la),and pengerusinye husben la..hahahah ahli2 nya dania jek...huhu..bersepakat tukar kpd susu s26.apa hasilnya???heheheheheh :-) sume leh tersenyum ye..sume sudah pn selesai.syukur sgt..fuh...berpeluh.
  
masa 3 bulan dia baru je pandai meniarap..ni la hasil uasah dia sndr.muke wat pelik lak..
 

and in the end...ni la dia skrng..dh 4 bulan dh..dh nk masuk 5 bulan...bulan depan kene cucuk..huhu risau nye dia demam.dia xpenah lg cucuk n demam..agak kuat nmpknya anti body dia.hehe
apa pn bye bye..







World's Highest "Open Air" Escalator

The Umeda Sky Building is the seventh-tallest building in Osaka City, Japan, and one of the city's most recognizable landmarks. It consists of two 40-story towers that connect at their two uppermost stories, with bridges and an escalator crossing the wide atrium-like space in the center. The escalator ride is an event in itself as it feels like you are floating up into the sky. They lead to the observation area of the twin towers.
Located in the Umeda district of Kita-ku, the building was originally conceived in 1988 as the "City of Air" project, which planned to create four interconnected towers in northern Osaka. Eventually, practical considerations brought the number of towers down to two.


mmng tinggi bangunan ni..gayat tgk tau..alangkah bahagianye dpt pegi tgk depan2.


otak apa lah dorg ni..cm ne leh reka..


  rekaan kreatif.
 

  paling tinggi tUuuuuUUUUU









uit,,gayat hay nk naik tangga ni...







adoii aiii pe pinar mata tau..nk turunn aik banggunan ni..%%%$$$###****@@@!!!!

Thursday, 21 January 2010

5S


cukup rumit wat bend alah ni..dr tahun lepas bawa ke tahun ni.rasanya xkan berakhir kot benda2 remeh ni.hehehe tp xpa la.dh nama pn keje kene la wat gak.actualy xda la sebuk.





ni la logo 5s tu...hehehe menarik je..bulat2.

pagi2 sampai terus snap pic sempene hari lawatan utk 5s tu.hari tu sebuk la kit ngan keje 5s tu.sambil2 tu sebuk gak ngan farmvill hehehe curi2 tgk tau..tu pn penting.nnt rugi.

alamak pic ni terbalik la..sory la ye..lupa nk edit dulu.hehehe mmng sengat gunting menggunting..hari menggunting sedunia.hehehe.ni la antara keje yg sy wat utk 5s ni..ntah la lepas ni berpeluang lg ke x wat sume ni..sedih bila pikir nasib diri ini.huhuhu pat sdh2 xmo cter la..kang sdh smpi banjir MOF ni.
apa pn.nnt kite update utk next n3 ok.ni pn lmbt post coz sebuk.lik umah sebuk ngan farm n anak lg, suami tersyg lg.sume kene pastikan siap.pastu ngantok tdo..xda idea utk mengarang.huhu.bkn leh sy ni.klu dh nmpk bantai..apa pn dh xnk tgk n pikir.hehe da...

Monday, 18 January 2010

belated bday..

sebenarnye n3 ni smlm ptt sy postkan..tp sy sebuk ngan dania(tu mmng seperti biasa la).tp apa yg sy nk cterkan adalah pasal bday saya.hiks..seminggu sebelum baday sy sy sll gelisah memikirkan apa akan jd dgn diri sy bila umur sudah melangkau ke 2++ tahun.mmng bg setengahnya rasa sy muda lg.hehe mude ke?dh ada suami n anak.erm bg sy tu semua lumrah dunia, klu tua pasti ada yg muda kan? klu x bukan la namanya dunia..hahahaha apa aku melalut ni..sy pikir gak apa kali ni my lovely hubby  nk bg tahun ni utk sy.tahun lepas dpt suprise kek tepat kol 12 mlm.tp yg peliknya apa kejadahnya masa mlm tu aku buang tabiat lipat kain.hehe.sll time tu mata dh stim nk cr bantai dh.cm tau2 je syg kite nk bg sesuatu.huhu.
actualy tu had tahun lepas.had tahun ni baru nk cter nih..cter nye cm ni my bday hari ahad tau bersamaan dgn 17 Januari 2010/1 Safar1431 sblm hari yg di nnt tu sy ngan husben xbape ok di sbkan alasan yg tertentu di antara kami(tu rahsia) than hari sbtu tu pagi2 lagi husbend dh ckp "hari ni kite p jusco ok.cr carsit utk dania".hiks.sy pn xkuar pn apa2 perkataan utk menunjukkan persetujuan utk pergi.tp sy pasti husben tau dia tu tandanya protes ok.apa yg terjadi sy tetap ikut apa yg dia kata.so sy pn bg la dania mandi n bg tido utk 1 round spy tdk mengamuk bila dlm perjalanan nnt.dh smpi pn cm besa la jalan2 than sy pn ckp lapo la.nk mkn dulu baru jalan.than dia pn sambil senyum pn ckp "ingt nk jd org bisu smpi tua.tau pn lapo.ingt xda perut.dh jom p makan" sy pn senyap n senyum je la. :-). yg bestnye p makan KFC.tp xsempat nk snap pic sb dania mengamuk nk tdo lg.huhu saat begitu yg takut nk lalui.
than dh selesai bab mkn kami pn p la cari apa yg kami nk cari.and nk tau start 16 jan 2010 hingga 14 feb 2010 SALE!!SALE!!SALE!! hehehe mmng syok tau..sib baik x gaji lg.klu x dh lama dh nk serbu baju hehe tp apa kan daya bajet utk anak dulu di utamakan.dia lebih memerlukan.mng besyukur sgt apa yg kami nk tu ada sale 20%.sebenarnye dh lama eim carsit tu.so kemarin tu dpt gak beli utk dania.pasni selese la dia dgn sitcar tu.
dlm jalan2 tu sy duk pikir gak apa la yg dia nk bg utk bday aku ni.erm tgk husbend x beli apa2 pn.cek2 kat umah pn xda apa yg mencurigakan.sy cukup obses nk tau.tp husbend mmng pandai tau klu bab2 sorok menyorok ni.sy dh la x suke suprise,,bikin suspen je nk tunggu..XSABAR jd nye.hehe..pas sume dh selesai kami pn balik umah.
dh smpi umah sy mandikan dania n dia pn sudah ngantuk pastu terus je tdo lepas nyusu.sy pn mandi2 n kemas umah kit2.tut..tut..ada cll dr mak mertua sy.dia nk dtg tgk cucu dia..sy pn mengerah husben beli something utk dorg nnt.setengah jam kemudian mereka pn smpi.yg menghampakan dania lak tdo keletihan.tdk mahu diganggu.mak pn cm hampe je "erm dtg nk main ngan dania.dia lak tdo." erm nk wat cm ne mak.xpa hari isnin dania dtg ye.hehe.lepas magrib dorg bertolak balik.sy pn kemas apa yg ptt pastu siapkan mkn mlm kami.
beberapa jam lg nk masuk ke jam 12.tp xda pe pn yg mencurigakan .dr hsuben.dia lupakah aku nye bday??erm sy pn cm boring je nk layan tv.apa lg farmvill la.synye tanaman pn dh masak sepenuhnya.jual sume pebesaq tanah..xlama tu husben pn ckp "b syg dh xlarat la nk tunggu kol 12.(sambil tersengeh sengeh)syg nk bg sesuatu." sy pn jawab "apa?" husben pn ambik n bg kat sy dgn ucapan sekali tau "nah..hapy bday,jaga dania leklok.hehe"sambil menyarungkan seutas GELANG KAKI.hehehe cayalah.ingt dia lupa.hampir meniteskan air mata ku ini melihatnya.huahuahua.
apa pn layan pic ni tau:
 
ini la hadiahnye..



bersedia utk jalan2 p JUSCO hep hep hurey hep hep horeyy..hehe

tp sebelum tu susu time...nk smpn tenaga hahaha ntah tenaga utk apa pn xtau la si kecik ni..agaknya nk tolong ibu angkat barang

 

errrkkk dh nyang dh ibu..jom jalan..


nota: nnt sy upload pic sitcar yg kami beli.ada sale 20%





Sunday, 17 January 2010

isnin yang sebuk

huh..mmng kalut malut la pg td..sy dh la lewat bgn sb mlm td xleh lena lor ntah la..rasa risau melanda diri ini..phm2 la klu dh diri tu rasa x sedap je mula la xlena tdo,pusing kiri pusing kanan sume x kene.ini sume sb husben keje mlm tu.mmng sian kat dia.xsihat pn kene keje gak.tu yang wat jiwa sy x tenteram.dh kol 2 masih xleh lena.dania lak mlm td pn pas susu dh xmo tdo lak.duk nk main.erm dania2..dh mlm pn nk main.penat ibu tau.hiks.apa pn nk tau sy lena kol bapa??3.30pg baru leh lena.husben dh ada kat sebelah pn x perasan.
kol 5.30 dania bangun lg..besa la lapin dh penuh n tank perlu di isi lagi.hehe..erm ingt dia nk sambung tdo rupanya mate dh terbuka luas.n tersengeh sengeh minta di layan.erm sy mmng ngantok tahap nk gila.kol 6 dh nk bgn.lg beberapa minit je lg td.mmng xlarat nk layan dia.sy pn tertido.xlama tu jam bunyi.tgk2 sebelah dia dh lena.fuh lega..senang nk wat apa.tp apa kan daya.hanye sementara.mmng jap dia tdoq.haru biru lah pg td ngan dia lg.nk bersiap cukup payah klu dia jaga.sib baik la hari ni husben x keje n kami x cadang nk hantar ke pengasuh hari ni.sy pn smpi lupa nk msg pengasuh utk beritahu sy x hantar dania.sy pn kuar p keje, husben dan dania balik umah atuk dia kat sepang.maklum la mak mertua dekat.ehehe.
bajet sebenarnye memandang semlm bday sy, sy berhajat nk masak makan kit utk di bawa ke opis dan mak mertau sy.tp xberkesempatan.erm sumenye huru hara.mungkin minggu depan insyaallah sy akan tunaikan hajat yg xsampai tu.leh lak forward2 ek.sy pn x penah masak utk bawak ke opis.takut dorg xnk makan masakan sy yg x sedap tu.dgn berkat sokongan husben sy cube juga utk bawa bekal utk bdk2 opis.
p/s: nntkan masakan sy nnt.sy akan tunjukkan masakan sy di sini.ihikkkssss

Thursday, 14 January 2010

islam mudah dipermainkan di zaman skrng


kat sini ayu nk ceritakan sesutu yang menarik dan perlu di jadikan tauladan..mmng sdh bila ini yg terjd...
apa pn layan....:
 

Kes Hartina Kamarudin yang murtad

Assalamualaikum. kita baca la apa yang ditulis ni..buat pedoman kita dan keluarga kita..kes Hartina. Moga kita semua jadikan sebagai pengajaran dan jenguk-jenguk lah anak-anak kita, adik2 kita, saudara2 se-Islam kita....

Kes Hartina Kamarudin heboh diperkatakan sekitar awal tahun 1996 lagi.Bagi mengetahui hal sebenar, pihak majalah Muslimah sempat menemui bapanya, Encik Kamaruddin Abdul Karim, abang sepupunya En Borhan Abd. Aziz dan adiknya Syukur Yazit Kamaruddin yang sudi menceritakan rentetan peristiwa tersebut.

Malangnya ibunya, Puan Kalsom Ghani tidak mahu ditemubual atas sebab peribadi. Berikut adalah penjelasan En. Kamaruddin yang sudah terlalu banyak menempuh dugaan dan ujian dalam memastikan anaknya Hartina dapat dikembalikan kepada Islam.

Hartina dilahirkan pada 15 Mac 1974 di Kampar Perak. Beliau mendapat pendidikan awal pada peringkat rendah dan menengah di Anglo Chinese School A.C.S), Kampar. Hartina merupakan anak kedua daripada empat beradik.Yang pertama meninggal ketika berusia 15 hari , kedua Hartina, ketiga Azliza (17tahun) dan keempat Syukur Yazit (16 tahun). Dari segi kasih sayang, tidak dinafikan Hartina mendapat sepenuh perhatian, mungkin ini salah satu dari kesilapan yang telah kami lakukan.

Perbezaan antara Hartina dan adiknya agak jauh iaitu kira-kira enam tahun. Dia amat manja, maklumlah bagi pasangan seperti kami yang telah merasai kehilangan anak sulung semasa dalam pantang memang menyedihkan. Bayangkan bagaimana perasaan kami setelah kehilangan anak, mendapat penggantinya setahun kemudian. Kehadiran Hartina mengubah hidup kami, kasih kami tertumpah kepadanya ibarat kata pepatah "bagai menatang minyak yang penuh".

Disebabkan sewaktu itu hanya dia seorang anak kami, segala permintaannya kami penuhi. Setelah tamat sekolah, dia mengikuti kursus komputer diKampar.

Tidak lama kemudian dia mendapat pekerjaan di Hock Hua Bank Jalan Klang Lama Kuala Lumpur . Pada tahun 1993 diabertukar ke MayBank, juga terletak di Jalan Klang Lama. Inilah kali pertama kami berjauhan dengannya. Untuk kemudahannya saya telah membelikan sebuah rumah untuknya yang terletak di Sri Sentosa. Dia tinggal bersama rakan-rakannya di rumah itu.Bermula dari situ perhubungan keluarga kami mula renggang kerana kami sudah tinggal berasingan. Walaupun begitu kami sering menziarahinya di Kuala Lumpur .

Segalanya bermula pada 26 Mac 1996. Saya bersama isteri pergi kerumahnya di Kuala Lumpur kerana kebiasaannya pada 15 Mac setiap tahun kami menyambut hari lahirnya. Pada tahun tersebut (1996) dia kata tidak dapat balik kampung. Di sebabkan pada tarikh itu saya ada menerima tempahan sate En.Kamaruddin berniaga sate di Pekan Kampar, Perak), jadi kami tidak dapat pergi ke rumahnya pada tarikh itu.

Kami pergi dua minggu selepas itu iaitu pada 26 Mac 1996. Setibanya di rumahnya, kami dapati rumahnya berkunci, telahan saya mungkin dia belum pulang dari kerja.Kebetulan saya memang ada kunci spare, saya membuka pintu dan masuk ke dalam rumah. Lebih kurang jam 6.00 petang. Dia pulang bersama seorang lelaki India .

Dia terkejut melihat kedatangan kami dan saya sendiri terkejut kerana tidak menyangka dia pulang bersama seorang lelaki. Memang sebelum ini ramai yang ingin masuk meminang dan dia menyatakan yang dia telah ada seorang kawan, saya kata kalau ada kawan lebih elok terus datang meminang. Setelah melihat keadaannya, baru terlintas difikiransaya kawan yang dimaksudkan ialah lelaki India tersebut.

Walaupun kami datang setiap bulan,kami tidak dapat menghidu langsung pergerakannya dan dia sendiri menyembunyikannya dari pengetahuan kami.
 

Melihat keadaannya , saya menyoal Hartina "Siapa yang kamu bawa ini? "Baru kami tahu hal sebenarnya, yang lelaki India itulah teman lelakinya. Sebaik saja kami bertanya Rajeswaran (lelaki India tersebut) bila dia ingin memeluk Islam jika benar-benar inginkan Hartina, Hartina terus menunjukkan surat-surat di antaranya surat sumpah bertarikh 1 September 1995 yang mengatakan bahawa dirinya tidak mempraktikkan agama Islam lagi, telah menukar namanya kepada Nivashiny Rajeswaran dan surat pendaftaran perkahwinan mereka bertarikh 24 Mac 1996. Saya mempertikaikan surat sumpah tersebut kerana bagaimana mereka (pihak berkuasa) boleh mengesahkan apa saja kenyataan pemohon tanpa meneliti terlebih dahulu.

Berdasarkan surat sumpah melalui peguamnya yang menyatakan dia tidak mempraktikkan ajaran Islam, ternyata pembohongan semata-mata. Sepanjang zaman tempoh dia tinggal bersama kami dia telah dididik dengan ajaran Islam,sepanjang zaman persekolahannya saya tidak pernah mendengar apa-apa mengenai Hartina tidak mempraktikkan Islam walaupun daripada kawan-kawannya sendiri. Setelah berlaku perkara ini barulah saya tahu rupa-rupanya lelaki India itu bersekolah di sekolah yang sama dengan Hartina dan tinggal di Mambang di Awan,Kampar.

Memanglah di sekolah Hartina ramai kawan lelaki tetapi saya tidak pernah mengesyaki apa-apa, maklumlah zaman sekolah memang banyak bergaul dengan rakan lelaki. Kami juga baru tahu si lelaki ituBekerja di Public Bank di Jalan Kelang Lama. Ini bermakna sudah lama mereka berkawan yang hairannya kami tidak dapat menghidu langsung perhubungan mereka.

Bermakna sepanjang tempoh berulang dari Kuala Lumpur ke Kampar setiap bulan pun kami tak dapat hidu.Sedangkan pada hari Raya Puasa tahun 1996 iaitu pada 21Feb 1996 Hartina balik kampung dan kami sekeluarga bersembahyang bersama-sama. Bermakna ketika itu dia telah berkawan dengan lelaki India itu dan telah menukar nama dan agamanya, bagaimana kami tidak mengetahuinya langsung? Pada hari itu (26 Mac 1996) selepas bertembung dengan mereka pada 6.00petang, kami telah berbincang mengenai kedudukan mereka sehingga 10.30malam.

Keadaan menjadi tegang kerana si lelaki tetap dengan keputusannya untuk tidak menukar agamanya dan mengatakan Hartina telah menjadi isterinya. Dia mula memegang hand-phone sambil mendail nombor.Tidak lama kemudian seorang demi seorang kawan-kawannya tiba di rumah itu. Mereka sudah ramai sedangkan saya hanya bersama isteri. Yang menghairankan saya Hartina ketika itu membisu sahaja.

Semasa itu saya yakin Hartina masih Islam tetapi telah dipaksa membuat surat sumpah yang mengatakan dia tidak mempraktikkan lagi agama Islam. Berhubung dengan itu mereka (pihak lelaki) telah menukar namanya dari Hartina kepada Nivashiny Rajeswaran.Dalam peraturan perkahwinan India, seseorang yang masih bernama Islam tidak boleh berkahwin dengan lelaki India.Oleh sebab itu Hartina menukar namanya terlebih dahulu kemudian baru membuat pendaftaran perkahwinan.

Saya yang tidak dapat pergi ke Kuala Lumpur pada 15 Mac1996 untuk menyambut hari jadi Hartina dan telah pergi pada 26 haribulan sedangkan pendaftaran perkahwinan telah dibuat pada 24 Mac1996 ini bermaknasaya telah terlewat dua hari. Bermakna hak Hartina sebagai anak sudah tiada kerana dia telah menjadi isteri orang. Bila orangnya sudah ramai di rumah tersebut,baru lelaki itu berani menunjukkan segala dokumen-dokumennya. Bila ditunjukkan kepada saya, saya terkejut, jantung saya berdegup.

Saya sebelum ini memang ada penyakit jantung.Ditambah dengan kejadian hari itu saya benar-benar terkejut.Saya bersama isteri berpandangan sendiri.

Apa yang boleh kami lakukan sedangkan kami hanya berdua sahaja. Saya mencadangkan kepada isteri saya agar kami membuat laporan polis. Kami terus ke balai polis berhampiran iaitu di Petaling Jaya. Laporan itu tidak diterima kerana polis mengatakan yang perkahwinan mereka sah. Yang menyedihkan polis itu juga orang Melayu dan urusan endaftaran perkahwinan dan tukar nama sebelum ini semua dikendalikan oleh orang Melayu.

Jadi saya kata, kepada siapa saya dapat mengadu ?.Mereka menyuruh saya membuat laporan ke Jabatan Agama Islam Wilayah(JAWI) mengatakan anak saya telah dilarikan. Jadi pada 27Mac 1996 (sehari selepas itu) saya membuat laporan polis. Selepas membuat laporan polis, saya dan isteri pulang ke rumah, kami tunggu Hartina dan lelaki India itu tetapi mereka tidak pulang kerumah pada malam itu.

Selepas itu saya membuat aduan di pejabat Agama Wilayah Persekutuan tetapi tiada sebarang tindakan yang diambil. Inilah yang mengecewakan saya kerana awal-awal lagi saya telah menemui pegawai Pendaftaran yang bertanggungjawabmen ukarkan nama anak saya, saya kata kepadanya "Tuan sepatutnya memaklumkan terlebih dahulu kepada saya sebab di dalam kad pengenalannya tecatat alamat saya, kenapa Tuan tidak memaklumkan kepada saya?"

Dia kata yang pihaknya telahpun memaklumkan kepada Pejabat Agama Islam Wilayah. Bila saya semak di JAWI,pegawai di JAWI berkata mereka tidak menerima apa-apa laporan daripada Jabatan Pendaftaran. Bermakna dalam tempoh yang singkat saya telah berulang-alik kesana kemari tanpa sebarang tindakkan yang diambil ke atas Hartina mahupun lelaki India itu.

Selepas kejadian itu mereka langsung tidak pulang ke rumah di Sri Sentosa itu. Saya cuba mencari seorang rakan si lelaki itu yang turut sama berada pada malam 26 Mac itu. Lelaki itu bekerja di Pizza Hut, Subang Jaya.

Saya meminta bantuan polis mencarinya untuk mengetahui di mana Hartina dan teman lelakinya tinggal. Lelaki yang bekerja di Pizza Hut itu mahu bekerjasama dengan polis dan telah menunjukkan tempat tinggal Hartina iaitu di Jalan Kelang Lama. Polis berjaya menangkap mereka.

Keadaan Hartina tetap seperti dahulu, langsung tidak mahu bercakap dengan saya.Ketika itu saya sudah mahu bertindak tetapi apabila memikirkan orang sebelah pihak lelaki India itu ramai, saya membatalkan niat saya.Saya hairan kenapa Hartina langsung tidak mempunyai perasaan lagi pada ibu bapanya. Saya hairan erangainya benar-benar berubah. Jika pada saya dia tidak sayang tidak engapa tetapi bagaimana dengan ibu yang telah mengandungkannya?

Selepas itu saya telah membawa Hartina ke Pulau Pinang dan tinggal bersama saudara-mara. Sedar-sedar dia telah tiada. Adik saya di Perak telah menelefon saya mengatakan pihak lelaki akan mengadakan majlis makan malam bagi meraikan perkahwinan mereka di sebuah dewan di Perak. Pihak lelaki telah mengedarkan kad jemputan kahwin kepada kaum India.Sebaik sahaja mendapat berita itu, saya terus sahaja bertolak ke Perak.

Setibanya saya di Perak, saya terus membuat aduan kepada Jabatan Agama Islam Perak dengan mengatakan pada 15 hb April 1996 pihak lelaki India itu akan mengadakan majlis makan malam. Pada 14April,kira- kira pukul 12.00 tengah malam, Jabatan Agama Islam Perak membuat serbuan dan berjaya menangkap Hartina dan menahannya di Balai Polis Ipoh.

Keesokannya Hartina dibawa ke Mahkamah Syariah untuk mendapatkan perintah reman selama seminggu. Sebelum sampai tempoh seminggu saya mendapat panggilan telefon dari Jabatan Agama Islam Perak yang mereka ingin menyerahkan Hartina kepada saya.Atas faktor keselamatan saya telah menyerahkan Hartina kepada kawan adik ipar saya yang berada di Kelantan.

Jadi pada 20 April1996 dengan bantuan Jabatan Agama Islam Perak, kami berjaya membawa Hartina ke Kelantan.Kami menetap di sana sehingga 1 Mei 1996. Semasa kami di sana , saya diberitahu bahawa pihak lelaki telah menyaman Jabatan Agama IslamPerak kerana telah memalukan mereka di atas pembatalan majlis perkahwinan mereka.

Pegawai Jabatan Agama Islam Perak meminta kami membuat surat sumpah daripada Hartina .Pada 31 April, kami terus membawa Hartina ke Pejabat Agama Islam Kelantan.Di sana Hartina telah mengaku masih beragama Islam dan kembali mengucap dua kalimah syahadah dihadapan tuan Kadi. Tuan Kadi telah mengeluarkan satu surat pengesahan mengatakan bahawa Hartina telah memeluk agama Islam kembali. Surat itu kami hantar ke Kuala Lumpur .

Bermakna kami telah menang atas tuduhan mencolek Hartina Rupa-rupanya ia tidak berhenti setakat itu.Selepas itu sampai lagi satu surat saman malu daripada si lelaki.Di dalam surat itu mereka menuntut gantirugi sebanyak 30juta daripada KerajaanNegeri Perak, Polis, Majlis Agama Islam Perak dan Jabatan Agama Islam Perak atas dakwaan memalukan mereka pada majlis makan malam meraikan perkahwinan mereka. Ini bermakna mereka tidak berpuas hati dan terus mencari alasan untuk merampas Hartina daripada kami.

Dari Kelantan saya terus kembali ke Pejabat Pendaftaran Petaling Jaya untuk proses penukaran kembali nama kepada Hartina di atas persetujuannya. Setelah segala-galanya selesai, pada 1 Mei 1996 kami sekeluarga telah membawanya ke Pulau Pinang.

Di Pulau Pinang keadaan Hartina seperti biasa, dia tetap bergaul dengan saudara mara seperti biasa. Tiba-tiba di sana kami menerima sepucuk lagi surat saman daripada si lelaki mengatakan kami telah menculikisterinya. Saya membawa Hartina ke Mahkamah Pulau Pinang dan peguam di sana telah mengatakan surat itu adalah afidavit tertuduh jadi kami memerlukan seorang peguam dan satu jawapan bertulis.

Pada 9 Mei 1996 saya bersama anak berjaya mendapat seorang peguam dan saya menetap di BatuCaves untuk enguruskannya. Tiba-tiba saya mendapat berita dari Pulau Pinang yang mengatakan Hartina telah tiada. Saya terus mengesannya di Pulau Pinang tetapi tidak berjumpa.Kemudian saya terus ke Shah Alam dan bertemu dengan polis yang mengendalikan kesnya. Pegawai polis tersebut mengatakan bahawa dia ada menerima laporan daripada Hartina yang mengatakan dia keluar daripada rumah bapa saudaranya di Pulau Pinang secara sukarela.

Saya tidak boleh berbuat apa-apa. Ketika itu tidak dapat dinyatakan bagaimana perasaan saya, bayangkanlah dalam tempoh yang singkat dan badan yang sudah uzur, saya terpaksa melalui segalanya seorang diri.Saya tinggalkan rumah dan perniagaan sayaberbulan- bulan. Saya asyik berulang alik sahaja ke Kelantan, Pulau Pinang, Kuala Lumpur dan Shah Alam.

Walaubagaimana banyak laporan yang saya lakukan,tiada langsung tindakan susulan diambil untuk mengesan Hartina dan lelaki India itu boleh pihak berkuasa. Alasan mereka, mereka tidak tahu di mana anak saya dan lelaki itu berada. Akhirnya saya mengupah seorang kawan saya untuk mengintip mereka.Empat minggu kawan saya mencari, minggu keempat baru jumpa.

Kawan saya itu memerlukan masa yang lama kerana dia menguruskannya seorang diri,tambahan pula dia bekerja di waktu siang. Menurut rakan saya ini,Hartina dan lelaki India itu menetap di Taman Medan , Jalan Klang Lama.

Apabila saya mendapat tahu saya terus ke Balai Polis Shah Alam dan mengadu ke bahagian Penguatkuasa. Saya amat Seterusnya saya ke pejabat Kemajuan Islam (JAKIM), Pusat Islam. Mereka menyuruh saya membuat satu laporan baru.

Menerusi laporan yang saya buat, saya Mengatakan yang pihak si lelaki telah menggugat akidah anak saya. Mereka telah menetapkan 5 September 1996 sebagai tarikh untuk menyerbu rumah itu.

Pada 5 Sept 1996 kira-kira jam 11.00 pagi saya bersama seorang pegawai Pusat Islam, dua orang Pegawai Polis dan seorang Penguatkuasa JAIS telah pergi ke rumah tersebut. Kami meminta kebenaran masuk, setelah masuk, kami meminta mereka memberi keterangan diri pula.Bila mendapat keterangan diri,baru saya mendapat tahu Hartina telah menukar kembali namanya kepada nama Hindunya.

Pada 31 September 1995 dia menukar namanya kepada nama Hindu buat pertama kali, pada 30 April1996 saya menukarkan pula nama Hindunya kepada nama Islamnya dan pada 27 Mei 1996 dia menukarkan Namanya kembali kenama Hindu. Bermakna semasa dia keluar dari rumah bapa saudaranya diPulauPinang pada 9 Mei 1996 hanya pada 27 Mei1996 dia menukar kembali namanya ke nama Hindunya. Ini bermakna proses pertukaran nama hanya dalam masa dua minggu sahaja.

Sebelum daripada itu saya ada menalipon pegawai pendaftaran yang bertugas di bahagian menukar nama dan memberi ingatan kepadanya agar jika ada percubaan dari pihak Hartina dan teman lelaki Indianya itu ingin menukarkan nama Hartina kembali, cuba lengahkan.Saya sentiasa berhubung dengan pegawai ini tetapi hasilnya tetap mengecewakan. Hal yang saya tidak ingini tetap berlaku.

Bermakna jika proses pertukaran tidak berlaku tentu kami akan menang kes ini. Tindakan Hartina dan teman lelaki Indianya lebih cepat, ini bukan bermakna saya tidak bertindak,saya telah melakukan dengan sedaya upaya saya, tetapi seperti apa yang saya nyatakan awal-awal tadi, saya melakukannya seorang diri dan pihak berwajib tidak memberikan sepenuh kerjasama kepada saya sekeluarga.

Kejadian serbuan 5 September 1996 itu benar-benar mencabar kewibawaan saya. Ketika Pegawai Penguatkuasa itu berkata"Kami tak boleh berbuat apa-apa", saya terus naik ke tingkat atas, dalam masa saya naik, si lelaki membawa Hartina masuk ke bilik dan menguncinya dari dalam.Kemudian lelaki itu berdiri di hadapan pintu sambil mencekak pinggang.Tujuan saya naik ketika itu adalah untuk memujuk Hartina, tetapi lelaki India terlebih dahulu telah membawa Hartina masuk ke dalam bilik.

Saya bersuara dengan lembut untuk memujuk lelaki itu supaya memeluk Islam dan selepas itu dia boleh mengambil anak saya sebagai isteri dan saya boleh memberikan rumah saya di Seri Sentosa itu kepada mereka. Itulah perkataan yang saya ulang beberapa kali, tetapi lelaki India itu diam sahaja.
Tidak lama kemudian dia bersuara dalam bahasa Tamil dengan perkataan yang sungguh kesat dan kurang bersopan. Katanya: "kalau hendak mengadu, mengadulah, apa kerajaan Malaysia boleh tolong kamu?" Sambil itu dia mengutuk Islam dengan kata-kata yang lucah.Ketika itu saya tahu bukan dia seorang sahaja yang terlibat, tetapi mungkin ada dalang di belakangnya. Ketika dia menghina Islam, saya tidak dapat menahan perasaan, kesabaran saya tercabar. Hati saya benar-benar panas, saya mengeluarkan pisau lipat dari poket seluar dan saya tidak sedar yang pisau itu saya gunakan untuk mengelar lehernya.

Saya juga tidak menghiraukan polis yang ada di belakang saya yang ketika itu sedang menghubungi ketuanya untuk mendapatkan kebenaran pecah pintu untuk membawa Hartina kebalai.Polis itu terkejut dan segera menahan darah yang memancut keluar dari leher Rajeswaran dan membawanya turun ke bawah.

Berikutan peristiwa itu saya telah ditahan sehingga 16 Sept 1996 dengan jaminan RM3000.00. Setelah dibebaskan, sepanjang bulan September saya tidak ke mana-mana lagi , hanya duduk di rumah sahaja. Pada 1 Oktober 1996 saya mula berniaga. Kegiatan saya selepas itu hanya berniaga dan duduk di rumah sahaja. Kebetulan pada 1Disember 1996 Hartina dan Rajeswaran datang bersama dengan rombongannya dan minum betul-betul dihadapan tempat saya berniaga. Apa niat sebenar mereka ?.

Saya mula berniaga jam 6.00 petang dan saya ditemani anak bongsu saya Syukur Yazit yang ketika itu berumur 14 tahun. Semasa saya baru mengeluarkan barang perniagaan sate saya, lebih kurang empat atau lima meter dihadapan saya, saya nampak mereka semua sedang minum. Saya meletakkan barangan sate saya dan cuba pergi kearahnya (Hartina). Tujuan saya adalah untuk bersembang dan memujuknya sekali lagi.Mana tahu jika hatinya terbuka untuk
kembali semula kepada Islam.

Seelok sahaja saya sampai, Hartina bangun, seorang demi seorang kawan-kawannya bangun. Saya tahu mereka bersedia untuk menyerang saya, saya berpatah semula ke gerai untuk mengambil parang untuk mempertahankan diri.Tanpa saya sedari di belakang saya orangnya sudah menunggu.Lelaki yang bertubuh besar itu menendang saya dari arah belakang. Saya yang sememangnya ada penyakit jantung dan sakit belakang tidak mampu melawan.Saya jatuh tersungkur.Selepas itu kawan-kawannya yang lain datang meluru ke arah saya, ada yang menendang, memijak, menumbuk dan bermacam-macam lagi mereka buat pada saya.

Ada juga yang melemparkan batu ke arah saya.Akhirnya saya pengsan kerana tiada tenaga untuk melawan. Apabila saya tersedar saya dapati, saya berada di Hospital Kampar. Dari Hospital Kampar saya dihantar ke Hospital Ipoh.

Semasa di hospital saya nampak ada seorang polis menuju ke arah saya. Saya ingatkan polis mengawal saya, tetapi rupa-rupanya mereka menjaga saya agar tidak melarikan diri kerana saya disabit melakukan jenayah di atas aduan Hartina yang mengatakan saya menyerang mereka.

Saya menyoal polis itu: "Apakah hanya untuk minum petang sanggup datang dari Kuala Lumpur semata-mata untuk minum di situ?" Berdasarkan lapuran polis yang dibuat oleh Hartina itu, keluar saja dari wad saya terus dibawa ke balai dan ditahan didalam lokap selama lapan hari. Bayangkanlah dari wad saya terus ke balai tanpa pulang ke rumah dahulu.

Bila saya masuk lokap, saya lihat Yazit sudah ditahan. Dia dimasukkan dua hari sebelum saya ditahan.Baru saya tahu rupa-rupanya semasa saya diserang, Yazit telah bertindak mngambil parang dan membelasah orang-orang rajeswaran. Itulah kasih anak, dalam usia14 tahun sanggup menggunakan senjata tajam semata-mata untuk mempertahankan bapa. (En.Kamaruddin terhenti seketika sambil menyapu airmata).

Selepas sembilan hari kami dibebaskan dengan jaminan RM2000.00 seorang.Selepas itu saya hanya berehat sahaja dirumah kerana badan saya masih terasa sakitnya. Walaupun saya berehat di rumah,saya terus berhubung dengan peguam saya untuk mendapatkan maklumat mengenai perkembangan Hartina dan Rajeswaran.

Setelah empat bulan berehat, saya mendapat surat dari Mahkamah yang telah menetapkan 4 Mei 1998 sebagai tarikh perbicaraan pertama dijalankan.

Rajeswaran adalah saksi ketiga. Selepas dua minggu daripada tarikh perbicaraan itu, iaitu pada 20 Mei 1998 pada sebelah pagi, Rajeswaran terkena dua das tembakan.

Maknanya sejak dari Mac 1996 Rajeswaran tidak kena apa-apa tembakan pun, tiba-tiba pada 20 Mei iaitu selepas tarikh perbicaraan dia terkena tembakan. Berdasarkan atas apa yang mereka lapor sebelum ini ada mengatakan jika ada apa-apa terjadi ke tasnya, orang pertama yang disyakki adalah saya. Berikutan dengan itu saya telah tahan sekali lagi di Balai Polis Kampar selama tiga jam pada 20 Mei 1998.Saya diheret bersama Yazit yang turut juga disyaki.

Yang menghairankan ialah Yazit turut dituduh terlibat sedangkan ketika itu usianya baru 16tahun. Jika benar saya melakukan, takanlah budak seusia Yazit yang akan saya babitkan bersama. Kami berdua digari.Polis yang menggari kami juga terkejut melihat saya. Sebenarnya sebelum kejadian itu polis telah berjumpa dengan saya, memberi nasihat agar tidak lagi melakukan kekecohan dan menasihati saya agar melakukan solat hajat dan berdoa.

Saya ikut nasihatnya, tambahan pula saya baru selesai menjalani pembedahan tulang belakang.Takkanlah saya tergamak melakukan perkara merbahaya itu?

Tetapi saya tidak berkuasa, saya hanya menurut perintah dan arahan pihak polis. Kami telah disoal,Yazit telah dipaksa mengaku bahawa kami yang merancang kejadian tembakan itu.

Selepas seminggu Yazit dibebaskan, saya masih ditahan selama dua minggu.Segala akuan saya disiasat. Mereka bertanya saya telah mengupah siapa dan berapa yang saya bayar untuk mengupah penjenayah itu.Saya tetap tidak mengaku kerana saya tidak tahu apa-apa. Mereka memukul Yazit dengan tujuan supaya saya mengaku setelah melihat Yazit diseksa dengan teruk.

Akhirnya Yazit terpaksa berbohong dan mengaku ada melakukannya kerana sudah tidak tahan dipukul dengan teruk. Saya katakan kepada polis, apabila keadaan semakin teruk, segala yang benar menjadi palsu dan perkara palsumenjadi benar. Saya tetap tidak mengaku sehingga polis menangguhkan kes saya untuk di bicarakan.

Selepas dua minggu saya di bebaskan,sehingga kini ia masih dalam kes. Itulah serba sedikit kejadian dan rentetan peristiwa yang dialami oleh kami sekeluarga. Bukan tujuan saya untuk membuka aib sendiri,bahkan ianya lebih bertujuan sebagai pengajaran dan panduan kepada oranglain.Apa yang saya harapkan agar tidak ada lagi Hartina kedua selepas kejadian yang menimpa Hartina, anak saya itu.

Sebelum tidur macam-macam perkara yang saya fikirkan. Adakalanya timbul persoalan, kenapa begitu kuat ujian yang saya perlu tempuhi?. Kenapa saya yang melalui segala ini? Apabila teringatkan terjemahan ayat dari surah An'am ayat 125 saya beristighfar. Ayat yang bermaksud. "Sesiapa yang dikehendaki oleh Allah, akan dibuka pintu hatinya dan sesiapa yang tidak dikehendaki, maka akan disempitkanNya" .

Apabila sesuatu perkara telah menimpa ke atas kita, kita harus menerimanya sebagai salah satu daripada rukun Iman. Qada dan Qadar dari Allah, itu adalah kehendak Allah. Itulah caranya saya memujuk hati saya.Harapan saya sekarang ialah agar Hartina kembali kepada Islam. Dunia ini luas, duduklah di mana-mana asalkan dalam agama Islam. Tidak perlulah dia kembali kepada kami.

Bukan kami tidak memaafkannya, tetapi cukuplah penderitaan dan penyiksaan yang kami lalui atas perbuatannya itu.

Wednesday, 13 January 2010

Buaya di Corus Paradise PD?




Kawan aku bersama keluarganya pergi menghabiskan cuti persekolahan di Corus Paradise Rasort Port Dickson hari Sabtu lepas, pada petang itu dia bersama dengan anak perempuannya mandi manda ditepi pantai berdekatan resort, ketika sedang mandi tiba tiba kakinya seakan digigit sesuatu dan menariknya ke laut. Beliau melepaskan anaknya dari pelukan sambil menjerit meminta tolong. dan anak tersebut sempat diambil oleh ibu kawan aku itu.Dengan pantas seorang lelaki pergi mendapatkan kawan aku nih yg terus dibawa kelaut. Dalam keadaan cemas itu, lelaki tersebut terus menarik kawan aku itu dengan kuat, kemudian dia sempat melihat apa yg telah menarik kaki kawan aku itu...seekor BUAYA!!...

Kawan aku terus dibawa ke klinik (tidak ke hospital port dickson kerana gak jauh dan kakinya mengalami pendarahan teruk) selepas itu kawan aku terus dibawa balik Hospital Melaka. Di hospital Melaka beliau dimasukkan ke ICU. Sekarang keadaan kaki beliau agak serius kerana urat kaki byk yg putus dan jari2nya tidak dapat digerakkan. Persoalannya disini...macamana buaya boleh ada ditepi pantai, kalau seorang dewasa boleh ditarik kelaut, apa cerita pulak kalau budak2?? bila aku dapat tau cerita ini..hati jadi kecut untuk mandi manda di pantai port dickson.. Ada sesiapa lagi yg tahu cerita ini? Dengarnya perkara BUAYA bukan perkara baru di pantai Port Dickson..kenapa perkara2 ini perlu disembunyikan??









p/s: ngeee ngerinye..nk mandi pantai.takut hilang ponggong huahuahuahua :-s

Tuesday, 12 January 2010

sunyi.....

ermm bila sunyi itu melanda diri mula la otak ke lain..huhu..hari ni agak sebuk sikit..pagi ada perhimpunan bulan ni opis.sy yg terlebih rajin ni pn turut turun utk menyetai perhimpunan tersebut..turn2 tgk keadaan berubah dgn serta merta.tau sebab apa??erm kali ni berhimpun boleh duduk atas kerusi.sblm ni kene berdiri cm budak2 sekolah.skrng tdk lg kerana sudah bertukar kpd sistem baru.nk di jadikan cter..bila dh buh kerusi kawasan pn limit je lA.rasanya hanye utk pegawai je kot perhimpunan tu.tp ntah la..sy ngan kengkawan dh alang2 turun masuk jela.bila dh naik atas kene lak gati tempat PA..hari ni mmng la tahap cipan sy ngantok.ntah la..sejak akhir2 ni sering mataku ini ingin lelap.nk kata letih mungkin juga..
sejak akhir2 ni gak hati sy pn terasa sunyi sgt..rasa cm kehilangan.kehilangan sesuatu yg bleh bahagiakan hidup sy. :-( suka dalam duka.sy dlm kerisauan dgn keadaan husben yg x menentu kesihatan dia.dulu dia x cm ni.tp skrng dia sll je skt.sy xminta dia cm ni.tetapi bila pikir tentang dia adakah sume yg berlaku ni salah aku?

Saturday, 9 January 2010

tup..tup..sudah


hehehehehehehehehehehehe suke tdk terkire sengeh hingga ke pipi..
nk tau kenapa?erm tanggal 9.01.2010 iaitu smlm adalah ulang bulan bby sy yg ke4.heheh tup tup dh 4bulan juga sy menjadi seorg ibu..yang berjayakah??adakah anda yg sudah berkahwin n dh pn ada bby merasakan diri anda ibu terbaik?.ermm..berfikir sejenak.sy juga masih terfikir fikir adakah sy ibu seperti itu?yang pasti nya setiap kejadian ada burk baiknya.cm sy mungkin menjadi seorg ibu tu masih belum sempurna seperti ibu2 yang lain.sy bersyukur kerana dikurniakan darjat sebagai seorg ibu.utk jd ibu mithali itu terpulang la pd kita utk mecorakan nya..keputusan nya bila anak itu sudah dewasa.jika anak itu berjaya maknanya ibunya adalah ibu yg berjaya dan mithali..tu hasil dr buah pikiran sy.apa pn menjadi seorg ibu adalah anugerah yg paling besar dan tanggungjawab yg juga agak besar dan hebat rintangannya.jika tersalah langkah agak sukr utk kembali ke arah yg betul jika tdk betul2 tebal kesabaran dlm diri seseorg ibu.dlm masa 4 bulan yg sy lalui ini byk yg sy dh lalui dan pelajarinya.sume tu adalah pengalaman sy.dulu sy tak penah tau, tp skrng su sdh pn tahu.cukup byk ilmu yg belum sy ketahui sblm kawin dulu.bila sudah kawin sy cukup teruja dgn ilmu yg sy dpt.sume yg sy lalui itu adalah pengalaman pertama sy.dulu sy sll berfikir adakah sy mampu utk melahirkan zuriat suami sy?adakah sy mampu utk menjaga zuriat sy itu?adakah sy mampu utk menjadi ibu yg mithali?adakah zuriat sy itu akan menjd anak yg soleh dan solehah?(sentiasa berdoa utk kebaikan diri dia) dan adakah sy keseorgngan bila sy ingin teruskan perjuangan sy sebagai seorg ibu?sume itu telah terjawab bila kita laluinya perlahan lahan sambil berfikir.
p/s: hargai apa yg kita ada.jgn biarkan ia berlalu begitu saja.tuanikanlah tangunggajawab itu bersama sama.sy harap sy akan menjd ibu yg penyayang dan jiwa sy penuh dgn kesabaran yang kukuh.

meriah di hari jumaat


tajuk???erm agak memberangsangkan..sebenarnya nk cter smlm tp sy dh ngantok sgt.so continue la n3 ni pd hari sbtu hahahaa..xda la apa sgt nk cter pn..tp hari yg hapening la bg sy yg dlm mood mengumpul memori di BUU ni.yang telah sekian lamanya sy berkerja di ctu..jika rezeki sy masih  murah di sana smpi bulan 4 nnt insyaallah la kan..akan genap la 4thn sy keje di sana.byk peristiwa dan kenangan pahit manis susah senang sy di sana.sy sedih sgt bila pikir sy akan pergi. :-( actualy sy mmng x sukakan perpisahan.tp apa yg sy boleh katakan, sy tidak mmpu menidakkan ketentuan takdir.shrup..shrup.. :'(
hoho xpanyah la pikir hal sedih tu..skrng sy mau cerita tentang perkara yg gumbira.lepas majlis sy sy ceritakan di n3 smlm tu kami pn apa lg memulakan sesi fotoshoot yg xbape menjadi.hahahaa..mmng giler pecah hulu jantung gelak tau..sy mmng dh xlarat nnk keluarkan ketawa sy tu.mcm2 pe'el..dgn model yg di dtg kan khas dr opis kami, masing2 merasakan kemeriahan pd saat tu.sy rasa hapy sgt sb sume kawan2 masa tu..jika sy pergi pd waktu terdekat ni sy akan jd kan tu satu kengan yg indah buat sy.pagi tu plak sy bantu abg opis masak utk BUU.tu pn sy akan ingt smpi bila2.apa pn layan la pic giler2 ni hehe.

salam senyum dr saya




ayoooo apa sudah jd ni


hari SATU..bye bye..have fun with this n3 okey
tatatititutu...

Friday, 8 January 2010

hari sedih vs hari gembira


haLOOOOOOOOO....HEHE
saja nk kejutkan sume2 reader kay.apa pn layan.
di pagi jumaat yg indah ni sy dtg keje dgn bergitu tekun kerana hari ini ada jamuan HURAYY..nk tau majlis apa??hiks.majlis perpisahan pegawai (kak ros nama dia)dan baday party bulan januari utk kakitangan warga opis sy(terdiri drpd sy, cik balqis,pn fariza and the only man en shazrill yg vary the...).dgn permulaan hari yg seperti biasa, smpi je opis sy bekpes,pas bekpes terus p umah abg opiser kat bahagian ni utk tolong dia MASAK hahaha.sy dan akak opis ni pn p la umah dia..tolong apa yg ptt.penat jd tukang masak ni tau.bkn senang.
tang tung tang kami bertiga kat daput tup tup dh kol 11.15pg.kira ok la smpi2 jer terus melantak kan.tp tiba kami di sana kami pn wat la serba sikit persiapan.tgk2 org yg nk di raikan perpisahan tu xtau pn dia akan di raikan hahahha klaka x..masih ada kah keadaan seperti tu?erm??
apa pn bila dh smpi je org yg di raikan kami pn start la memasing ambik makanan.bila dh keyang ada la sesi ucapan2 n POTONG KEK fuh aku mmng berdebar.bkn tkt kat kek tp xpenah cm tu.dh lama x sambut2 bday ramai2.tu yg naik segan.naik keras tangan nk pegang  pisau potong kek.hehe
ucapan perpisahan pn mmng leh sentap hati dan jantung..cukup mengharukan..dh la sy merangkap PA dia..tp xpa la..dia pegi bukan utk apa..dia pegi utk mulakan tugasan yg baru..di sini nk ucap kit lah kat dia "wish u gook luck n happy with your family.panjang umo jupa lg"
buat yg smbut bday lak hpy bday..n pnjng umo mrah lah lg rezeki.for me umo dh makin tua..terasa tuanya..hahahaha




potong kek..bday lmbt lg tp dh potong kek.ok ke?apa pn kek mmng best..


saat yg mmng sdh..ucapan cukup mengharukan..aku pn nk tangkap leleh waktu dan ketika itu zup zup sdh.(ada ka nangis bunyi cm tu?)
 
terimalah k.ros kenangan dr kami warga BUU..


zassssssssssssss
nk tdo lew..bob beyyyyyyyy
tp nk havest tanaman kat farmvill dulu..mokcik kayo yahooooo
hep hep hureyyy hep hep hureyyyy

Wednesday, 6 January 2010

Untuk Renungan Bersama..

Kepada ada kengkawan yang sudah, akan atau belum bergelar ibu dan ayah,
jadikan cerita nie sebagai tauladan kepada kita.
  Tapi.. Papa buat kat Mama boleh?


Terkedu...!!!! Itu saja satu perkataan yang mengambarkan perasaan aku saat aku mendengar kisah yang diceritakan teman. Aku tidak mampu untuk berkata, marah tak mampu aku zahirkan, tapi sedih yang teramat rasanya..

Kisahnya :

Nini bekerja disebuat pusat asuhan dikawasan elit yang kebanyakkannya didiami orang melayu di X . pusat asuhan yang menempatkan anak2 golongan bijak pandai dan dah tentunya juga berada. Pusat asuhan yang bagus, system yang teratur, disiplin yang baik. Malah bagusnya majikan Nini menerapkan nilai2 pendidikan Islam sedari kanak2 ini kecil lagi.

Dari peringkat bayi hinggalah prasekolah, terdapat lebih kurang 50 org semuanya anak2 jagaan mereka. Semua berjalan lancar hinggalah pada satu hari, mereka menerima seorang ahli baru, kanak2 lelaki berusia 4 tahun. Daniel namanya. Kecil tapi teserlah ketampanan wajahnya seiras wajah siayah. Di pusat asuhan itu juga ada seorang budak perempuan berusia lingkungan 3 tahun, Norish yang juga sangat comel dan cantik.

Kelihatan dari hari pertama, Daniel sudah mula tertarik untuk berkawan dengan Norish. Kemana Norish kesitulah Daniel mengekori. Apa pun aktiviti yang dilakukan Norish, Daniel pasti akan turut sama.

Di dlm pusat asuhan itu, bayi akan diletakkan satu bilik, kanak2 lelaki dan kanak2 perempuan juga akan diletakkan dibilik berasingan. Tiap hari selepas makan tengahari, mereka akan dikerahkan untuk tidur dan tentunya dalam bilik masing2.

Pada satu hari, Nini yang sedang memeriksa setiap bilik bagi memastikan tiada masalah telah terkejut kerana terlihat kelibat Daniel duduk disisi Norish yang sedang tidur sambil mengusap2 wajah nya. Nini segera mendapatkan mereka dan memujuk Daniel untuk pergi kebilik kanak2 lelaki dan tidur.

Esoknya waktu ada aktiviti bermain, Daniel kelihatan begitu rapat dan mesra kepada Norish, dibelainya rambut Norish dan diciumnya pipi Norish. Nini mula rasa pelik. Tapi merasakan itu sekadar biasa untuk kanak2 seusia, yang mungkin menunjukkan sayang, maklumlah kebiasan kita juga mencium kanak2.

Tengahari itu, sama seperti semalam, Daniel sekali lagi ke bilik Norish dan rupanya di berbaring sebelah Norish dan terlelap sama sambil tanggan nya memeluk Norish. Bila Nini kejutkan dia menangis kerana tidak mahu tidur dibilik kanak2 lelaki.

Kebetulan hari itu keluarga Norish lambat datang menjemput. Norish bermain2 dan seperti biasa Daniel adalah peneman yang setia. Kali ini dia agak bertindak luar biasa, memeluk dan membelai Norish. Nini seperti biasa akan menegah dan memisahkan pelukan itu.

Namun hari ini adalah kemuncak kepada apa yang selama ini menjadi tanda tanya kepada Nini..hari itu kebetulan hujan. Tiada aktiviti bermain diluar. Semua kanak2 bermain di dalam bangunan. Tapi tidak kelihatan Daniel mahupun Norish. Puas dicari kelibat mereka diserata bilik tapi tidak ketemu.

Akhirnya Nini separuh pengsan bila dia menolak pintu stor dibelakang dan terlihat Daniel yang berusia 4 tahun itu duduk dipeha Norish dan sedang mencium perut Norish sambil melondehkan seluarnya dan Norish sudah tidak berbaju Cuma yang tinggal seluar dalam!!!

Pantas Nini menjerit dan mengangkat Daniel sambil Norish menangis (mungkin terkejut kerana Nini menjerit, sebab sebelumya dia hanya diam). Norish segera dipakaikan baju dan Daniel juga segera di paksa memakai semula seluarnya.

Di bilik pengetua yang tenang dalam ribut. Daniel ditanya mengapa dia bertindak demikian dan dengarlah jawapannya

"Papa buat kat mama boleh, kata papa dan mama tu cara kita nak tunjuk kita sayang, kalau kita sayang kita buatlah macam tu"

!!!!!!!!!

Segera keluarga Daniel dipanggil, pada mulanya mereka menafikan cerita Daniel, tapi bila Nini dan pengetua menceritakan perbuatan Daniel kepada Norish.. si ibu terkejut dan mula menangis sambil mengakui sebenarnya ini adalah pusat asuhan yang ke 3 mereka tukarkan Daniel. Tapi kejadian yg sama telah juga terjadi. Pengetua secara diplomasi menasihatkan mereka dan minta agar anak mereka dirujuk kepada pakar untuk mendapatkan rawatan.

Bapa Daniel agak ego dan tidak mahu menerima teguran dan agak sombong dengan mendakwa tidak ada apa silapannya tapi ibu Daniel mengaku bahawa Daniel pernah beberapa kali melihat mereka melakukan hubungan intim. Pada mulanya mereka agak kekok ,tapi akhirnya merasakan tiada apa yg perlu dirisaukan kerana Daniel masih kecil, tapi rupanya kesan dari tindakkan itu telah merosakkan 'jiwa' Daniel. Apatah lagi dgn penjelasan yang salah.


Moral : sebagai ibubapa, tolonglah!! Usah risau dengan anak yang kurang mendengar kata2 kita kerana mereka lebih terdidik dari apa yang mereka lihat iaitu tingkah laku kita. Dalam islam juga ada garis panduan antara anak dan ibu bapa, batas aurat dan juga waktu bila yang boleh dan tidak anak2 untuk masuk kebilik ibubapa.


Anak2 sekarang bukan macam anak2 dahulu, mereka sangat pantas berfikir dan naluri ingin tahu lebih hebat, selaras dengan kemajuan dunia. Jadi tolonglah agar berhati2 dalam hal2 yang sebegini. Bila ketika dan waktu yang sepatutnya dan tidak sepatutnya mereka ketahui, supaya kisah seperti ini tidak berulang.. 
 
p/s: apa nk jd..sudah terbukti klu nama nya kanak2 mesti la sumenye baru nk belajar..so nk kata apa klu salah memberi acuan..korang pikir la sendiri..

Monday, 4 January 2010

dtg la pada ku wahai sang .......

hahahahahahahahahahahahahahhahaha...
Tajuk pn cm apa ntah..terkilan tau kawan2 sy masih x dapat kelander tahun 2010 ni..ntah bila la leh dpt.tolongla sy sy perlukan kelenser 2010.byk yg perlu di catit.tarikh2 yang penting juga perlu di tulis utk peringatan.
dr mana ye sumber2 yg boleh di percayai utk dptkan kelender 2010.huhu sedihnya.
Tahun lepas punya la byk smpi sedekah2 kat org..

sebuk..rugi..sedih..

askum..
  Rasanya dh lama x update blog..rindu utk update tu ada.tp masih x kesempatan sb sy sebuk dgn family yg dtg utk smbut new year kat sini..setiap hujung tahun umah kami mmng jd umah pecutian bg kuarge tau..TAPI nak di jadikan cter yg xbape nk lawaknya tahun lepas saya sambut tahun baru kat KL..mmng tgk dr umah pn leh tgk bunga api memancar di langit..tp kali ni sy n sume family sambut kat putrajaya coz umah pn kat sini kan.sy baru je beberapa bulan pindah sini.so tahun ni kami sambut kat putrajaya la.punya semangatnya kami keluar n g jejalan..sy sudah sementinya hampa la..xdpt nk tunggu kol 12 tu..hanya tunggu kat umh je layan tv n sambil2 tunggu bunga api.adik  n abg sume dh turun p kat jambatan depan umah sy tu utk tunggu bunga api..mmng ramai la org kat ctu..kene halau ngan polis pn still hati tegar utk tunggu n lihat bunga api kat ctu.huhu..dan dgn terkezutnya dan lawaknya pd tepat kol 12tghmlm apa yg terjadi xterjadi..paham kah anda?hahahahha bg y gelak dulu.sebenatnya xda apa pn yg terjd.hanya riuhan bunyi hon kereta kerana jem nk balik krn bunga api x da pn.mmng menyedihkan..sy hanya mmpu tolong tgkkan je la.
Saya rasa rugi sgt pd mlm tu sy xtunggu pn saat bulan gerhana.mmng rugi la sy n husben.dr pg 31hb tu sy dh ckp ngan husben nk tgk gerhana tu..tp sudahnya..sy sudha pn di ulit mimpi masa bulan tgh gerhana.maklum la bila dh jd ibu ni byk perkara perlu dilakukan,,so tenaga kene la kumpul selagi ada kesempatan haha..
Sebut pasal 2009 byk kengangan pahit manis yg sy dan husben lalui.dan bila masuk 2010 ni sy rasa sedih.bila tiba masanya sy akan pergi jua.ntah apa la nasib sy selepas ini..

p/s: maaf la ye xda pic utk new year 2010 pasalnya bby mengamuk nk tido..so kene la beri perhatian yg mendalam kat dia harharhar





Sunday, 3 January 2010

alamak aku nk bersalin?!!!atau aku period neh...

huh?! dgr cm suspenzi je tajuk tu kan?hehehe no la..sy cume nk citekan pengalaman sy semasa nk bersalin n dlm leveroom..huhu sungguh menakjubkan tau kawan2.bila sy terkenang kembali sy terasa mati di hidupkan semula,teruja,terkezut sume adalah..saat yang paling manis bila husben sy turut berada di sisi sy smpi la sy selamat melahirkan.sy rasa sy org yg paling betuah..TUHAN tu Maha BESAR..sy syukur sgt
citenye:
9.9.09-saya cuti masa hari tu.sb xlarat,penat.than ptg tu plak ada cekup pukul 2pm.sy pn pas sahur sy tdo semula sb perut sy n ari2 sy rasa cm sakit husben layan ps2 kat sebelah sy.bila bgn husben dh siap2.
sy :syg nk p mana?ptg kang b ada cekup

husben:nk bwk b p alamnda teman org beli kasut raya n baju raya.

sy:boleh la (dgn muka yg separuh x siap tu)

husben:b sht x?larat nk jalan?

sy:ok bebeh(bab nk jln laju je)boleh,,jap nk siap.
masa sipa tu sy tgk kat oanty sy ada darah yg cair.tp sy x pikir apa2 pn.sy cume ckp kat husben yg ada darah.dia pn cm pikir2 je..tp xkata apa.kami pn meneruskan pejalan kami ke alamanda.ngah jalan2 tu sy rasa ari2 sy perit dan sakit2..sy pn jalan slow je..benti la tgk kasut.husben pn ada yg dia bekenan kat ctu..so xpyh la sy jalan byk kedai.tp terasa nk kecing masa tunggu husben tgk kasut tu..sy ckp kat dia sy nk p toilet.nk kencing.dia pn ckp ok n hati2.
tiba je sy kat toilet tu sy kencing than tgk kat panty sy ada darah lg.kali ni agak pekat sedikit.sy pn berkata dlmhati"aku period kah??"erm dgn serta merta sy pegi kat husben n ckp kat dia.dia pn ckp "nk bersalin dh ke?"sy pn ckp "ntah la"dia mintak sy cll mak sy.
sy cll tut..tut..tut..tut:
mak:hello, knp?
sy:hello mak ada darah la td masa cek kencing..pasai pa hah?
mak:rasa sakit x?dh minum air selusuh?ni  kat pat keje ke?
sy:xskt pn.cume xlrt nk jln.xminum lg la mak.mak kata xnk berslin lg xyah minum.x.hari ni cek cuti.ptg ada cekup.
mak:erm xyah p cekup dh..p hospital terus.bwk sume barang mlm ni mak smpi sana.
sy:hah?!errr cek nk bersalin dh ke?erm ok la..
mak:hang ni jgn duk wat main..p cepat hospital.
kami pn dgn segere  gerak ke hospital.masa tu dh kol 2pm.sy pn berkata lg dlm hati"nk besalin kah aku??harap sume akan selamat"tibanya sy di hospital putrajaya pukul 2.15pm sy darftar..sementara daftar sy tgk kenyataan kat situ yg menyatakan wab bersalin FULL..alamak cm na aku nk bersalin ni.
nurse: awk rasa sakit ke?apa lg tanda2 yg ada?

sy: xpun..cume ada kuar darah.
nurse: byk ke?dr kol bapa darah tu ada
sy: dr subuh td dh sy tgk ada.
nurse: ok.awk leh masuk n baring kat bilik tu.
sy: ok. :-s
sy pn salam husben "doakan b ye"husben pn ckp "kuatkan semangat"s
dlm bilik tu sy di minta baring n nurse tu letakkan sejenis alat utk dgr denyutan nadi anak sy..sama ada tdo or sedang aktif.adalah dlm sejam kemudian doktor ppuan pn dtg kat sy n mtk sy bukak panty n dia pn cek sy nye tu..ngeengeenge,,rasanya amat la sktnya..doktor tu pn ckp "bukaan awk dh 2cm"sy rasa terkesema sebentar.
selepas beberapa jam sy di pindahkan ke wad.masa tu perut sy dh rasa tegang n skt.sakit nya dtg sekejap2..dan makin lama makin sakit.ank ku semakin x sabar nk melihat dunia.masa tu husben n mak ayah mertua sy sudah ada menemani sy.6.30pm sy semakin skt..husben pn p la ckp ngan nurse kat situ..than dia mtk sy masuk ke bilik utk cek bp cm.setelah disemak  doktor  ckp"bukaan dh 6cm"dia pegi kat husben n ckp"sediakan baju ,pempers,kain bedung,isteri awk kan dipindahkan ke leberoom"
saat bukaan sy  dr 6cm ke 9cm tu lah saat yg paling menguji kesabaran diri sy.hanya ALLAH yang sy ingt.sktnya mmng tdk  mmpu sy tahan.dlm leberoom pn sy masih berpuasa tau.tp di sbkan pose la sy mengalami kekurangan tenaga utk proses meneran.selepas beberapa kali sy teran tp tidak mengeluarkan hasil doktor pn dgn pantas mmberi bantuan termasuklah husben tercinta.dia juga xpenah putus beri sokongan.
Akhirnya tepat pukul 8.45mlm anak ibu selamat dilahirkan.sy bersyukur kerana dgn berkat dr Allah s.w.t sy dan bby selamat.
amin..


new born..saat yg di nnt


masa pantang cukup seksa




by..by

 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...